Ik leer elke dag – en dat maakt het werk mooi

Na zijn middelbare school begon Sven aan een opleiding tot accountmanager. “Maar ik kwam er al snel achter dat binnen zitten niks voor mij was”, vertelt hij. “Tijdens corona ben ik daarom met mijn vader meegegaan naar klussen in de bouw. Toen wist ik: ik wil iets doen met mijn handen.” De overstap naar de techniek lag voor de hand. “Ik twijfelde nog tussen loodgieter of elektricien, maar uiteindelijk koos ik voor elektrotechniek. En daar heb ik nog geen moment spijt van gehad.”

Hij volgde zijn opleiding bij De Techniek Academie in Harderwijk, in samenwerking met Landstede. “In het begin zit je zes weken op school om de basis te leren, tijdens die periode ga je ook op zoek naar een leerwerkbedrijf.” Via een klasgenoot hoorde hij over SFI. “Ik had ook gesolliciteerd bij Hellebrekers, maar het gesprek bij Scheer & Foppen Installatietechniek voelde gewoon beter. Het was persoonlijker, meer betrokken. Ik had echt het gevoel: hier ben ik welkom.”

De opleiding was een BBL-traject: leren en werken tegelijk. “De eerste twee jaar had ik twee dagen school en drie dagen werk, in het laatste jaar nog maar één dag school”, vertelt Sven. “Uiteindelijk doe je praktijkexamens en vakken zoals Nederlands en rekenen plan je zelf in.” Zijn praktijkexamen deed hij op school: aan de hand van een tekening een elektrische installatie van een keuken aanleggen. “Dat was natuurlijk al bekend terrein, maar het was wel de eerste keer dat ik alles helemaal zelfstandig moest doen. Dan merk je pas hoe waardevol het is om tijdens je werk een ervaren collega naast je te hebben.”

Die collega was Evert Mol. “Van hem leer ik ontzettend veel. Hij laat me vrij, maar ik kan altijd vragen stellen. Dat werkt super.”

Sven werkt nu als volwaardig monteur en zit regelmatig op grote klussen. “We zijn nu bezig op het terrein van Walibi, waar een nieuwe voeding over een brug moet worden gelegd – dikke kabels van 250 meter lang. Dat zijn mooie projecten.” Wat hij het leukste vindt? “De vrijheid. Je hebt een planning, maar binnen die planning kun je je dag zelf indelen. Soms werk je met een team van zes man, soms ben je alleen. Ook die afwisseling maakt het werk leuk.”
Daarnaast vindt hij de sfeer belangrijk. “Bij grote projecten werk je samen met loodgieters, collega-monteurs, terreinbeheerders. Het is vaak gezellig en dat helpt op lange dagen.”

Hoe ziet een doorsnee dag eruit? “Dat hangt af van waar je werkt. Is het een klus in Rotterdam, dan sta ik vroeger op dan wanneer ik een klus dicht bij huis heb. We beginnen meestal om zeven uur. Dan pak je eerst samen een bak koffie, daarna ga je aan de slag. Halverwege de ochtend en rond lunchtijd heb je pauze en rond kwart voor vier zit de dag er vaak op.”

Wat Sven ook waardeert: “Je bent op tijd thuis. Dan kan ik nog even naar de sportschool, daarna eten en dan heb je nog een hele avond voor je. Dat is echt een voordeel van dit werk.”

Vitaliteit is het thema van dit personeelsblad en bij Sven komt dat in meerdere vormen terug. “Ik zit op voetbal bij VV Hulshorst – eerst in het eerste elftal, maar na een blessure speel ik nu in het derde. Dat is een vriendenteam, heel gezellig.”

Daarnaast gaat hij regelmatig naar de sportschool en eet hij gezond. “Soms ben ik heel fanatiek – dan kook ik in één keer voor de hele week, let ik op mijn voeding. Maar ik heb ook periodes dat ik het weer wat loslaat, bijvoorbeeld als ik veel op stap ga met vrienden.” Die balans is precies wat vitaliteit voor hem betekent: gezond leven, maar ook genieten.

En dat wordt ook binnen SFI gestimuleerd. “Er ligt altijd fruit op de zaak, er worden veel activiteiten georganiseerd – zo gaan we binnenkort bijvoorbeeld suppen en windsurfen volgens mij. En er is een nieuwe chillruimte ingericht met een dartbord en een mooie zitplek. Dat soort dingen dragen wel bij aan je energie en motivatie.”

De samenwerking met collega’s noemt Sven een belangrijk onderdeel van zijn werkplezier. “Ik werk veel met Evert. Hij gaat over een paar jaar met pensioen en ik wil tot die tijd zoveel mogelijk van hem leren. Zijn ervaring is goud waard.”

En er wordt ook gelachen. “Een keer zat ik bij een klus in een kruipruimte waar ratten rondliepen, ik vind dat helemaal niks en schrok me telkens rot. Vincent, een collega, die had dat door en die heeft toen met zijn telefoon op YouTube rattengeluiden opgezocht en afgespeeld. De telefoon legde hij in een pijp waardoor die geluiden werden versterkt. Ik dacht echt dat het daar krioelde… Dat soort grappen horen erbij.”

Over de toekomst is Sven nuchter, maar ambitieus. “Ik vraag me wel eens af of voor mezelf beginnen in de toekomst iets voor me is, maar dat hoeft niet per se voor mij – bij SFI is alles goed geregeld: salaris, CAO, materiaal. En als ik nu zou zeggen dat ik een opleiding wil doen, dan denk ik dat dat gewoon kan.

En er zijn doorgroeimogelijkheden genoeg. Je zou ook ‘naar binnen’ kunnen gaan, bijvoorbeeld als projectleider. Maar voorlopig wil ik vooral ervaring opdoen en blijven leren.”

Voor studenten die net beginnen of overwegen om bij SFI te solliciteren, heeft Sven een paar goede tips: “Wees jezelf, stel veel vragen en toon interesse. Als je laat zien dat je wilt leren, dan komt het goed. En bij SFI word je echt geholpen. Ik was zelf niet de meest enthousiaste leerling, maar ik ben er wél gekomen. Dankzij goede begeleiding en het gevoel dat ik er mocht zijn.”

Met zijn nuchtere instelling, leergierigheid en sportieve energie is Sven een mooi voorbeeld van een nieuwe generatie vakmensen binnen SFI. Iemand die weet waar hij vandaan komt, maar vooral ook: waar hij naartoe wil.