In 2024 bestaat Scheer & Foppen Installatietechniek (SFI) 60 jaar. Dat is een mijlpaal om bij stil te staan. In het kader van dit 60-jarig bestaan blikken we met een aantal collega’s terug op hun - soms behoorlijk lange – carrière bij ons mooie bedrijf. We stelden ze 6 vragen over 60 jaar SFI, 6 over 60. Wat hebben ze meegemaakt, wat hebben ze geleerd, wat is hen bijgebleven en waar zijn ze trots op? In 6 over 60 lees je de antwoorden op deze vragen. Deze keer: Henk Franken, die hoopt dat dit zijn laatste jaar bij SFI is. En dat is niet omdat hij het niet naar zijn zin heeft.
Henk Franken werkt al ruim 45 jaar bij SFI. Ongeveer de helft van die tijd heeft hij in een leidinggevende rol gewerkt. Franken is nu projectleider. Hij is 62 en hoopt dit jaar (2024) met vervroegd pensioen te gaan. “Want het nu wel een keer genoeg geweest.”, lacht Franken.
Franken: “Ik zou eerst bij een ander bedrijf gaan werken, maar dat plan ging niet door. Mijn vader werkte toen bij Rodegro en die vond dat ik daar wel aan de slag kon. Zo is dat toen gebeurd, ik heb dus nog met mijn vader samengewerkt. Rodegro werd toen overgenomen door SFI en zo kwam ik hier dus in dienst.”
Franken vertelt dat hij is begonnen als loodgieter. “Maar na een paar jaar heb ik aangegeven dat ik graag metaalwerk wilde doen. Dat trok mij meer. Zo heb ik voor heel veel projecten staalwerk, ijzerwerk gedaan. Het lassen heb ik daarbij van mijn vader geleerd. Daarna kwam ik in de stadsverwarming terecht. Daar kwam mijn collega Aart Kramer al snel bij. Samen gingen we toen de bouw in en bouwden we de regelkamers.”
Aart Kramer ging vervolgens naar een leidinggevende functie op kantoor. Hij leidde de stadsverwarmingsprojecten vanuit Harderwijk. Franken: “Toen Kramer aan een ander project ging werken heb ik de stadsverwarming van hem overgenomen. Zo is dat gaan groeien.”
Hierbij wil Franken graag iets kwijt. “Waarom kan je functioneren in zo’n functie? Ik zeg altijd dat je zo goed bent als de mensen om je heen. Je doet niets alleen, je doet het samen, je doet het als team.“
“Je bent zo goed als de mensen om je heen”
“Nou, dat is bijvoorbeeld dat ik meneer Foppen senior een heel fijn iemand vond om voor te werken. Hij toonde veel persoonlijke interesse en kwam regelmatig langs om te kijken hoe de dingen gingen. De tijden waren toen wat gemoedelijker. Als we zaterdags moesten werken dan gingen we even bij de bedrijfsleiding langs om een bakkie te doen. Toen had ik het gevoel dat we de dingen echt met z’n allen samendeden.”, zegt Franken.
“Een andere gebeurtenis die me is bijgebleven was bij opname van een project van Nuon bij een ziekenhuis in Rotterdam. Toen vroeg een man van de technische dienst van Nuon of we ook schoorstenen (rvs-schoorstenen die op de stadsverwarming worden aangesloten, red.) konden aanleggen. Wij zeiden toen gewoon “Ja hoor”, zonder dat we dat eerder hadden gedaan. Die schoorstenen hebben we toen in Harderwijk gemaakt, naar Rotterdam gebracht en gemonteerd. Dat was wel iets heel moois. We houden van een uitdaging en vinden het heel mooi om onze klanten te helpen met dit soort oplossingen.”
Franken: “Bij stadsverwarming deden we de verdeelleidingen en stijgleidingen, alles wat inpandig is, van de stadsverwarming door heel Nederland. We kregen er gedurende de tijd grote klanten bij en groeiden flink. Ik denk dat iedereen in de warmtewereld ons nu wel kent”.
Tijdens deze groei moesten er natuurlijk ook collega’s worden aangetrokken die de klussen konden uitvoeren. Franken was ervoor verantwoordelijk om hier een goed samenwerkend team van te maken. Ook iets waar hij trots op is. Op de vraag hoe hij dit voor elkaar kreeg: antwoordt Franken: “In die tijd waren de relaties op het werk een stuk persoonlijker. Ik kende niet alleen de monteur, maar ook zijn vrouw en zijn kinderen. Ik wist wat er speelde. De band was hecht en dat werkte positief. Ik denk dat alle vormen van samenwerken staan of vallen bij de persoonlijke relaties. Dat geldt ook bij de relatie met de opdrachtgever. Bij SFI zijn we altijd sterk geweest in deze persoonlijke manier van werken.”
“Ik kan me herinneren dat we midden in de velden ergens bij Almere een regelkamer aan het bouwen waren. Toen werd een collega van mij over een situatie zo enorm kwaad dat hij van woede een zaagbeugel een heel eind dat veld ingooide. En daar stond ie dan. Even later vroeg Michel Dirksen, een man waarvan ik heel veel heb geleerd (bijvoorbeeld maatvoering, red.), “Ben je uitgeraasd? Ja? Nou, ga die zaag dan maar zoeken.” Als je dan dat gezicht ziet dan is dat op zo’n moment heel erg grappig”, lacht Franken.
En zo vertelt Franken nog een anekdote: ”In de tijd met Aart Kramer waren we in de winter eens aan de slag op een klus. Het was toen heel koud, net boven het vriespunt ofzo, maar in onze bus konden we wel opwarmen. In die bus was het lekker warm en achterin kon je ook comfortabel zitten. Werden we opeens wakker getoeterd door een shovel. We waren in slaap gesukkeld. Ik denk dat we een paar uurtjes geslapen hebben, we konden na ons dutje meteen weer naar Harderwijk.”
“Ja, met kleine dingetjes hebben we dat eigenlijk continu wel gedaan. Bijvoorbeeld in de stadsverwarming met dakleidingen. We leggen volgeïsoleerde leidingen op daken aan. Normaal gaat dat in de grond, maar wij leggen ze ook op het dak. Dan heb je te maken met aansluitingen, het moet waterdicht zijn, het moet uv-bestendig zijn. Toen we begonnen werd er met een combinatie van materialen gewerkt die kwalitatief snel achteruitging. Daar hebben we aanpassingen, innovaties in gedaan zodat die kwaliteit echt flink vooruit is gegaan.”, legt Franken uit. “Maar dat deden we samen he! Dat doe je niet alleen.”
